. . . پس چرا نمی رسم ؟ . . . ناگهان مشهد از جلوی چشمم محو شد . در کجا بودم ؟ خواب بودم یا بیدار ؟ چرا نتوانستم به خدمت امامم برسم ؟
بیندیش . . . !
کمی دیگر . . . !
فهمیدم ! هر انسانی متعلق به زمان خویش است . به یاد روایتی افتادم که می‌گوید : کل ارض کربلاء و کل یوم عاشوراء .
کربلا تنها یک حادثه نیست ؛ فرهنگ است .
بیایید فرهنگ عاشورایی و کربلایی را در زندگیمان به کار بریم . با یزید زمان دست بیعت ندهیم . به یاری امام زمانمان بشتابیم . مسلم‌ها را در کوفه تنها نگذاریم . ابن زیادها را برنتابیم . حجاب را که مدرسه فاطمه‌ی زهرا و زینب کبری است حفظ کنیم و . . .
اونائی که حسین وار زیستن وحسین وار رفتن یادشون تا ابد باقیست
ممنون برادر گرامی
مطالب بسیار عالی وارزنده ایی است دستون دردنکنه
اجرتون باخدا وامام حسین علی علیه السلام
حماسه عشق 2
العرض العادي
