[melika]

سلام علیکم

انشالله من عیونی تدللون

بس ماقلتوا تحبون استمر بدرس القواعد ولا نروح للمکالمه

شرایکم؟


واما درس الیوم وهو یتحدث عن الاسم المعرفه والنکره



معرفه و نکره
معرفه ، اسمی است که در نزد مخاطب ، معلوم باشد ، مثلا اگر کسی به مخاطب بگوید : " عاقبت خانه را فروختم و دکان ها را خریدم . " مقصود خانه و دکان هایی است که شما از آنها اطلاع دارید .

المعرفه معلوم مفهوم لدی المخاطب مثلا اذا قلنا واخیرا بعنا البیت واشترینا الدکاکین المقصود هو البیت
والدکاکین الی تعرفوها یعنی الی عندکم علم بیها وعنهانکره ، اسمی است که در نزد مخاطب ، معلوم و معین نیست ، " مردی را دیدم " " دوستی را دیدم "
مردی و دوستی برای شنونده معین و مشخص نیست .

النکره: اسم غیر معروف ومعلوم لدی المخاطب مثلا شفت او رایت رجلا

رایت صدیقا

هنا لانعرف الرجل ولا الصدیق یعنی راح یطرح سوال بذهنا من هو هذا الرجل ومن هو هذا الصدیق

لانعرفهم
علامت اسم نکره " ی " است که به آخر اسم اضافه می شود . " پیرزنی "
گاهی به جای " ی " نکره ، کلمه ی " یکی " پیش از اسم می آید .


من علائم النکره فی اللغه الفارسیه هی (( ی )) واعتقد بلعربیه تکون علامت

التنوین اعذرونی اذا موصح لانی لم ادرس العربیه الا قلیلا

پیرزنی = عجوزا
اگر بخواهیم اسم نکره یی را معرفه کنیم " ی " نکره را از آخر آن حذف می کنیم
گاهی کلمه ی " آن " یا " این " پیش از اسم می آوریم و آن را معرفه می کنیم .


اذا اردنا ان نخلی الاسم المعرفه یصبح معرفه

نحذف ((ی)) من اخر الاسم

ونخلی (( این )) قبله

مثلاا

مردی ...... رجلا

این مرد.... هذا الرجل



واتمنی ان یکون شرحی واضح ومفهوم لجمیع

واذا واجهتوا ای ابهام انا بلخدمه

ومنتظر ردکم حول تکمله القواعد

نکمل درس القواعد ولا نروح للمکالمات؟؟

شکراا لمتابعتکم

بارک الله بکم جمیعا