[بغداديه]

هجرت گلهای عاشق گر چه طاقت سوز بود

روزگاران را به بوی نوبهاران ساختیم

تا سکوتم را شکستی با ترانه زیستم

با درختان دست دادم با جوانه زیستم

تشنگی را ریختم بر روی اقیانوسها

زندگی در چشمم هر لحظه پیچ و تاب یافت

با خیال آبیت نیلوفرانه زیستم