[بغداديه]

يک نفر امد قرارم را گرفت .. برگ و بار و شاخسارم را گرفت
چهار فصل من بهار بود ، حيف .... باد پائيزي بهارم را گرفت
اعتباري داشتم در پيش عشق .... با نگاهي ، اعتبارم را گرفت
عشق يا چيزي شبيه عشق بود ..... آمد و دار و ندارم را گرفت